راز تمدن های گم شده در 600هزار سال پیش فاش شد - تور گرجستان ارزان

غزال زیاری: بررسی سوابق فسیلی، اطلاعات تازه و جذابی درباره انسان تباران (Hominini) در اختیار دانشمندان قرار داده است که نشان می دهد دانش انسان تباران ، حدود 600 هزار سال قبل افزایش ناگهانی و چشمگیری داشته است. همین کشف به ما یاری می نماید تا دریابیم که انسان های مدرن و اجداد ما، چطور به مهارت های لازم برای سازگاری با محیط های تازه دست یافته اند.

انسان تباران (Hominini)، تمام گونه های موجود یا منقرض شده ای هستند که در مقایسه با شامپانزه های امروزی، به انسان امروزی نزدیک ترند. به اعضای این تبار، دودمان انسان هم گفته می گردد.

جاناتان پیج انسان شناس دانشگاه میسوری و چارلز پررو انسان شناس دانشگاه آریزونا دراین باره گفته اند: این بازه زمانی به مراتب قبل تر از واگرایی انسان های نئاندرتال و انسان های مدرن (هومو سپینس، انسان خردمند) رخ داده است و احتمالش هست که ویژگی مشترکی بین ما و نئاندرتال ها باشد که از صدها هزار سال قبل تر بر جا مانده است.

بررسی و بررسی ابزارهای سنگی

محققان با تجزیه وتحلیل تکنیک های ساخت ابزارهای سنگی در طول 3.3 میلیون سال فرگشت انسان تباران، 62 توالی ابزارسازی را به ترتیب پیچیدگی شان برای ابزارهایی که در 57 سایت باستانی مختلف یافت شده است، رتبه بندی نموده اند. قدیمی ترین ابزارهای یافت شده مربوط به قاره آفریقا است و پژوهشگران علاوه بر آن ها، ابزارهایی باستانی از اوراسیا، گرینلند، ساهول (قاره ای پیشاتاریخی در نزدیکی استرالیای فعلی)، اقیانوسیه و قاره آمریکا را نیز در تجزیه وتحلیل هایشان قراردادند.

پیج و پررو متوجه شدند که در توالی ساخت ابزارهای سنگی تا 1.8 میلیون سال پیش، 2 تا 4 مرحله وجود داشت؛ در طول 1.2 میلیون سال بعد از آن، پیچیدگی ابزارها افزایش یافت و آن ها در 7 مرحله ساخته می شدند؛ اما حدود شش صد هزار سال پیش، اجداد ما این روند پیشرفت را به سطح کاملاً تازهی رساندند.

حدود 600هزار سال پیش، پیچیدگی ابزارها به 18 مرحله رویه ای رسید (یعنی ابزارها طی 18 مرحله کار مختلف ساخته می شدند). پیج و پررو بر این باورند که چنین پیشرفت بزرگی درزمینهٔ تکنولوژی، متکی به دانشی است که از نسل های قبلی به آن ها منتقل شده بود (فرهنگ انباشته) و به همین ترتیب در نسل های بعدی، پیچیدگی ابزارها به سرعت افزایش یافت.

فرهنگ انباشته چیست؟

پیج و پررو دراین باره گفته اند: فرهنگ انباشته، انباشت اصلاحات، نوآوری ها و بهبودها در طول نسل ها به وسیله یادگیری اجتماعی است. پیشرفت ها، اصلاحات و خطاها در طول نسل ها باعث ایجاد فناوری ها و دانش، فراتر ازآن چیزی می گردد که هر فرد می تواند مستقل و به تنهایی در طول زندگی اش اختراع کند. وقتی کودکی فرهنگ نسل والدینش را به ارث می برد، درواقع نتیجه هزاران سال خطا و آزمایش را به ارث برده است.

فرهنگ انباشته از بسیاری جهات برای جامعه مفید است و با اتکا به نسل ها آزمایش و خطا، شانس حل مسائل را افزایش می دهد؛ دقیقاً چیزی مثل فرگشت به وسیله جهش های تصادفی و انتخاب طبیعی. درعین حال به افراد این امکان را می دهد تا بدون احتیاج به درک کامل همه جنبه های توسعه خود، از فناوری ها استفاده نموده و آن ها را به پیش ببرند و راه را برای بهره گیری از دانشی روزافزون و سازگار باز می نماید. با رشد این دانش جمعی و رفتارهای مرتبط، ژن هایی نیز که بر یادگیری تأثیر می گذارند، ممکن است گلچین شوند.

پیج و پررو شرح می دهند: محصولات این فرآیند فرگشت هم زمان فرهنگ ژنی، ممکن است شامل افزایش مقدار نسبی مغز، زندگی طولانی تر و دیگر ویژگی های اصلی زیربنای منحصربه فرد بودن انسان باشد.

یافته های این تیم، از حضور فرهنگ انباشته در اوایل دوران پلیستوسن میانه (چیبانین) خبر می دهد ولی این احتمال وجود دارد که این نوع هوش فرهنگی، حتی زودتر از این ها در تاریخ فرگشتی (تکاملی) ما به وجود آمده و به هر ترتیب، حفظ شده باشد.

پیج و پررو دراین باره می گویند: این احتمال وجود دارد که انسان تباران (Hominini) برای ایجاد رفتارهای پیچیده اجتماعی، جست وجوی علوفه و رفتارهای تکنولوژیکی که ازنظر باستان شناسی نامرئی اند، به فرهنگ انباشته تکیه نموده باشند.

صرف نظر از فناوری دقیق یا زمان، اتکا به فرهنگ انباشته ممکن است نیروی گزینشی قدرتمندی را ایجاد نموده باشد که بسیاری از ویژگی های منحصربه فرد بشریت را شکل داده است.

منبع: sciencealert

54321