رابرت اوبرایان کیست؟، پالس ترامپ به ایران در مورد ادامه کمپین فشار حداکثری
به گزارش تور گرجستان ارزان، دلیل انتخاب زودهنگام اوبرایان از میان نامزدهایی که تنها یک روز قبل توسط رئیس جمهور برای تصدی این پست معرفی شده بودند، این است که ترامپ به دنبال پاسخگویی سریع به مسئله هدف قرار دادن شرکت نفتی عربستان است.
به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، تنها در فاصله یک روز پس از اینکه دونالد ترامپ فهرست کوتاهی از نامزدهای پست مشاور امنیت ملی کاخ سفید را منتشر کرد، رابرت اوبرایان را برای این سمت انتخاب و به رسانه ها معرفی کرد. به گفته رسانه های آمریکایی مهم ترین ویژگی اوبرایان که تاکنون به عنوان گفت وگو کننده در مورد مسائل مرتبط با گروگان گیری با کاخ سفید همکاری داشته است، وفاداری صد در صد او به ترامپ است. دولت آمریکا که پیش از این مشاوران امنیت ملی ای چون کیسینجر را به خود دیده است که صندلی مشاور امنیت ملی را به عنوان نظریه پرداز سیاست خارجی به شدت بالا برده است، حالا با انتخابی از سوی ترامپ روبه رو است که توجه به سابقه کاری و همچنین سابقه ظرفیت فراوری دانش و فراوری نظریه های روابط بین الملل و سیاست خارجی در این فرد نشان می دهد که رئیس جمهور چهل و پنجم آمریکا به عمد میخواهد این صندلی را تنزل دهد.
او که در واقع چهارمین مشاور امنیت ملی ترامپ در طول سه سال دوران ریاست جمهوری اش به حساب می آید، به این دلیل انتخاب شده است که بنا به گفته یکی از مقامات امنیتی سابق دولت اوباما، قرار نیست در همه ارکان سیاست خارجی آمریکا دخالت نموده و تهدیدی برای تصمیم گیری های شخصی دونالد ترامپ به حساب بیاید. این انتخاب برای این شکل گرفته است که ترامپ از دخالت ها و مخالفت های بولتون در تصمیم گیری هایش در مورد مسائل مرتبط با ونزوئلا، کره شمالی و ایران به تنگ آمده بود.
البته موضوع دیگری نیز در انتخاب مشاور امنیت ملی کاخ سفید باید مدنظر قرار می گرفت و آن همسو بودن فرد مورد نظر با وزیر امور خارجه آمریکا مایک پامپئو بود. یکی از موضوعاتی که کاخ سفید در چند هفته پایانی فعالیت بولتون با آن روبه رو بود، اختلافات شدید او با پامپئو بود. به قول نشریه نیویورک تایمز، تجربه کاری بولتون به اندازه ای در سیاست خارجی زیاد بود که نمی توانست کسی غیر از خودش را نیز در این عرصه بپذیرد و به همین دلیل نمی توانست با ترامپ و یا پامپئو همکاری داشته باشد. با این حال، اوبرایان را نه تنها پامپئو تأیید نموده است بلکه جارد کوشنر داماد ترامپ نیز که به نظر می رسد بخش وسیعی از اقدامات و برنامه ریزی های سیاست خارجی کاخ سفید بر عهده اوست، نیز از اوبرایان اعلام حمایت نموده است. از سوی دیگر به نظر می رسد ترامپ این بار دیگر از نظر ظاهر و قیافه نیز از گزینه مدنظرش راضی است چراکه هنوز هم همچنان راجع به سبیل بولتون در کاخ سفید حرف می زند و در این باره بیان نموده است که این بار به نظر می رسد که اوبرایان به کاخ سفید می آید.
البته اوبرایان چندان هم از بولتون دور نبوده است. او در سال 2005 برای اینکه نماینده آمریکا در مجمع عمومی سازمان ملل باشد، از طرف دولت بوش به مجلس سنا معرفی گردید و آنجا توانست رأی اعتماد بگیرد و در سازمان ملل با بولتون که سفیر آمریکا در سازمان ملل بود، همکار شد. بنا به گزارش رویترز، در آن موقع، هر دوی آن ها از ساختار سازمان ملل سرخورده و ناراضی بودند و تمایلی به همکاری با این سازمان ندارند. رویترز یک بار در این باره به نقل از اوبرایان نوشته است: پسر 13 ساله من که بیشتر به فوتبال علاقه مند است تا سیاست، یک بار نزد من آمد و گفت که من در اخبار سازمان ملل را دیدم و دیدم که دیکتاتورها به آمریکا می آمدند و در سخنرانی هایشان از اینکه ما چقدر بد هستیم می گفتند. رویترز نوشته است: این بهترین تعریفی بود که اوبرایان از سازمان ملل و مجمع عمومی این سازمان داشت.
با این حال ترامپ بیشتر از اینکه به تجربه های کاری او با بولتون احتیاج داشته باشد به نظر می رسد به تجربه های مذاکراتی اوبرایان احتیاج دارد. او پیش از این در سال 2018 در مذاکره با دولت ترکیه و برای آزادسازی اندرو برانسون کشیشی که بازداشتش باعث ایجاد بحرانی شدید در روابط دو کشور شده بود، یاری کرد. او همچنین اخیراً در مذاکره با دولت سوئد توانست یک خواننده رپ آمریکایی را که در یک درگیری خیابانی در سوئد گناهکار شناخته شده بود از زندان آزاد نموده و مجازات او را به جریمه نقدی کاهش دهد. او همچنین باعث آزادی دنی بورک، یکی از آمریکایی هایی که در حوزه نفتی در یمن کار می کرد و در سال 2017 ربوده شده بود نیز شد.
بعضی از تحلیلگران از جمله تحلیلگر الجزیره بر این عقیده اند که دلیل انتخاب زودهنگام اوبرایان از میان نامزدهایی که تنها یک روز قبل توسط رئیس جمهور برای تصدی این پست معرفی گردیده بودند، این است که ترامپ به دنبال پاسخگویی سریع به مسئله هدف قرار دادن شرکت نفتی آرامکو در عربستان سعودی است. از نظر دولت او، ایران مسئول این حادثه است و اوبرایان نیز در دشمنی با ایران با او دقیقاً هم جهت و همسو است.
این انتخاب در واقع یک پالس منفی به سمت ایران بعد از محرز شدن این مسئله بوده است که حسن روحانی قرار نیست با ترامپ قبل از انتخابات 2020 دیداری داشته باشد. به همین جهت ترامپ به سرعت وارد عمل شد. مسئله حمله به آرامکو را به گردن ایران انداخت، بعد از آن بلافاصله بیان کرد که تحریم های سخت تری را علیه ایران اعمال می نماید و چند ساعت بعد نیز اوبرایان را به عنوان مشاور امنیت ملی اش انتخاب کرد که نشان دهد هیچ چیز در سیاست خارجی آمریکا با رفتن بولتون تغییر نمی نماید. اوبرایان نیز مانند بولتون و شخص ترامپ از مخالفان سرسخت سیاست خارجی اوباما و به ویژه توافق هسته ای سال 2015 با ایران بود. در مجموعه مقالاتی که در کتاب زمانی که آمریکا خواب بود؛ بازگرداندن رهبری آمریکا به دنیا در بحران در سال 2016 به انتشار رسید، اوبرایان توافق با ایران را فاجعه توافق خوانده بود. اوبرایان در این مقالات نوشته بود: علاوه بر اینکه این گفت وگوها به برنامه هسته ای احتمالاً صلح آمیز هسته ای ایران مشروعیت می دهد، این توافق، در نهایت موجب مسابقه تسلیحات هسته ای در منطقه خاورمیانه می گردد. سخت است که تصور کنیم، ترکیه، مصر و به خصوص عربستان سعودی به سمت ساختن سلاح هسته ای با یاری کشورهای دیگر مانند پاکستان و یا ایران نروند و یا اینکه خود را در آستانه هسته ای شدن قرار ندهند.
به نوشته وب سایت تحلیلی مادرجونز، به عنوان مشاور دفاعی در کمپین انتخاباتی میت رامنی و اسکات واکر ایران را با آلمان نازی مقایسه نموده و بیان نموده بود که اوباما به جای برچیدن کامل برنامه هسته ای ایران فقط آن را محدود کرد و رئیس جمهور بعدی ایالات متحده مطمئناً باید با این مسئله مقابله کند.
او در مقاله ای در نشریه نشنال اینترست در سال 2015 مشکل اصلی خود با ایران را انقلابی بودن ایران مطرح کرد و نوشت: هیچ مدرکی برای تأیید این نظر وجود ندارد که ما می توانیم به ایران انقلابی اعتماد کنیم که به سمت ساخت بمب هسته ای نرود. او همچنین مانند ترامپ از اینکه ده ها میلیارد دلار از درآمدهای نفتی و دارایی های ایران به خاطر برجام آزاد شد اظهار عصبانیت نموده بود.
منبع: خبرگزاری تسنیم