قدرت دست تلویزیون است! - تور گرجستان ارزان

به گزارش شرق؛ تلویزیون با حذف چهره های محبوب و میدان دادن به آدم هایی که یا تخصص ندارند یا آگاهی لازم، موجی از نارضایتی مخاطبان را به جان خریده، ولی عجیب آنکه اعتراض مخاطبان فوتبالی اش هم گوش شنوایی در این نهاد ندارد؛ چه بسا اگر داشت باید مدت ها قبل بسیاری از گزارشگران کنونی بازنشسته می شدند یا کارشان را در تلویزیون از دست می دادند.

تلویزیون البته آن قدر قدرت دارد که برنامه های سازمان لیگ فوتبال را هم تغییر دهد، به این امید که مخاطبان برنامه های ویژه ای را که می سازد هم از دست ندهد. نمونه اش همین بازی های امروز دو تیم پرطرفدار پرسپولیس و استقلال است.

در شرایطی که از پیش اسم شده بود بازی استقلال - تراکتور و فولاد - پرسپولیس قرار است به ترتیب ساعت 19:50 و 21:35 برگزار گردد، روز گذشته خبر رسید که بنا بر درخواست صداوسیما (!) ساعت این دو بازی تغییر نموده تا خللی در پخش ویژه برنامه یورو 2020 به وجود نیاید!

اینکه تلویزیون به فکر علاقه مندان به فوتبال باشد و بخواهد برای آن ها به وسیله پخش بازی های زنده تفریح به وجود بیاورد، امر پسندیده ای است؛ اما در داشتن چنین نیتی از سوی تلویزیون تردید است!

در واقع تلویزیون نمی تواند از یک سو اعتراض مخاطبانش را به حذف چهره های مردمی نادیده بگیرد و به گزارشگرانی که صدا و دانش آن ها مخاطب را آزار می دهد، میدان بدهد و بعد مدعی گردد برای جلب رضایت مخاطبان چنین تغییراتی را در برنامه هایش به وجود آورده است.

سؤالی که در این بین مطرح می گردد، این است که آیا تلویزیون با دخالت در زمان پخش برنامه ها به فکر تیزر های تبلیغاتی است یا مخاطب؟ اگر مخاطب که باز باید مسئولان این نهاد به همان موضوع بالا پاسخ دهند که چرا صدای مخاطب در مواقعی که به ضررشان است، شنیده نمی گردد.

از این مورد گذشته، برنامه بازی های لیگ برای پخش برنامه ای جابه جا شده که کم حاشیه هم نبوده است. ویژه برنامه یورو 2020 به تازگی با رسوایی ترجمه روبه رو و تعیین شده کسی که ادعا می نموده مترجمی چندزبانه است، در بیشتر موارد تخیلات ذهنی اش را به خورد مخاطب داده است؛ فاجعه ای آن قدر تابلو که مجریان برنامه را وادار به توجیهی عجیب و در نهایت عذرخواهی کرد.

البته اگر تیتر یکی از روزنامه های ورزشی که همین چند روز پیش بودجه این ویژه برنامه را هشت میلیارد تومان اسم نموده بود، درست باشد، طبیعی است که عایدی زایی تبلیغاتی از کنار این برنامه نسبت به سلیقه مخاطب اولویت داشته باشد.

با وجود این، مشکل تلویزیون و فوتبال جدی تر از چیزی است که با چند دقیقه جلو و عقب کشیدن زمان بازی ها بگردد برایش مصداقی پیدا کرد؛ اوج شاخ و شانه کشیدن تلویزیون برای فوتبال مربوط به بحث حق پخش تلویزیونی است که مهم ترین سهم عایدیزایی باشگاه ها را نمی پردازد.

تلویزیون با استناد به نهادی که زیر نظرش فعالیت می نماید، خود را ملزم به پرداخت حق پخش فوتبال نمی داند و تا همین یکی، دو سال پیش به گونه ای رفتار می کرد که باشگاه های فوتبال باید از صداوسیما برای پخش بازی های فوتبال تشکر هم نمایند! در نهایت فشار کنفدراسیون فوتبال آسیا و ایراداتی که بر حق باشگاه های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا گرفته شده، صداوسیما را ملزم به رعایت معاهده ای کرد که بپذیرد پولی به اسم حق پخش به وزارت بدهد و آن ها این مبلغ را بین باشگاه ها و فدراسیون ها تقسیم نمایند؛ رقمی بسیار اندک و ناچیز که بعید است کفاف حداقلی را در باشگاه های فوتبال ایران دهد.

زور تلویزیون البته زمانی بیشتر می گردد که مانع از فعالیت های رسانه های خصوصی می گردد و همه را در انحصار خود دارد. همین حالا اگر قرار باشد برنامه ای بر بستر IPTV ساخته گردد، ابتدا باید از ساترا مجوز گرفته گردد؛ ساترا هم که مستقیما زیر نظر صداوسیماست. در نتیجه اگر تلویزیون حس کند در فضای مجازی ممکن است رقیبی پیدا کند، در لحظه مانع از پخش برنامه های اینترنتی می گردد.

نمونه اش هم کم نیست؛ بعد از مجوز ندادن به برنامه اینترنتی عادل فردوسی پور، ساترا حتی اجازه پخش صحبت های علی کریمی که برنامه هایش برای ریاست فدراسیون فوتبال را در یک برنامه اینترنتی مطرح نموده بود، نداد. حالا در چنین شرایطی صداوسیما در برنامه های سازمان لیگ هم دست می برد و به مسئولان بعضا بله قربان گوی فدراسیون دستور می دهد تا ساعت بازی ها عوض گردد تا خللی در برنامه ویژه ای که برای فوتبال اروپا ساخته می گردد، ایجاد نگردد.

اینکه تلویزیون از چه زمانی دلسوز مخاطبان فوتبالی اش شده، امری است که همچنان مبهم و پیچیده است.